نئورجلیا

گیاه شگفت انگیز نئورجلیا، با آن برگ های سبز یا ابلق براقش و خصوصاً آن فنجان صورتی درخشان در مرکزش، چه پشت ویترین شیشه ای پالادیوم ها و چه در گلدانی در پاسیوی سبز؛ به رخدادی هیجان انگیز می ماند که بیننده را مات و مبهوت می کند.

نئورجلیا گیاهی است علفی (از بافتی نرم و غیر چوبی تشکیل شده) که زادگاه آن جنگل های گرمسیری و بارانی جنوب برزیل است. این عضو تیره آناناس، گیاهی است که در طول حیات خود یک بار گل و میوه می دهد. این گیاه، گیاهی اپی فیت (گیاهی که بر روی گیاه دیگر رشد می کند، اما مواد غذایی را از آن دریافت نمی کند) است و در محیط طبیعی خود بدون نیاز به خاک رشد می کند.

نوع برگ های آن طوقه ای (یک دسته برگ که به صورت حلقه وار در پای یک ساقه می رویند) است. در بالای مرکز این گیاه (طوقه) فضای فنجانی شکلی برای جمع آوری و نگهداری آب است. علاوه بر آب، مواد دیگری نیز در این فنجان ریخته می شود که پوسیده و حل می شوند و برگ ها مواد غذایی مورد نیاز خود را از این فنجان جذب می کنند.

ارتفاع این گیاه در بیشینه خود به 45 سانتیمتر می رسد. ولی معمولاً کوتاه تر از این مقدار است. گستردگی آن هم به حدود 45 سانتیمتر می رسد.

برگ ها ضخیم و چرمی شکل و براق هستند. برگ های انتهایی نزدیک به فنجان مذکور رنگ های درخشان سرخابی و صورتی دارند و برگ های مسن تر و پایین تر سبزند و نزدیک به مرکز همان سایه های صورتی یا سرخابی را دارند. گل های کوچک به رنگ بنفش یا ارغوانی در مرکز آن فنجان می رویند.

این تغییر رنگ برگ های تشکیل دهنده فنجان نوک گیاه، به طور مشخصی برای جذب حشرات طراحی شده تا گل های حقیقی این گیاه را که بسیار کوچک هستند بارور کند.

نیازمندی های محیطی

خاک:

سیستم ریشه ای این گیاه به دو روش مختلف می تواند سازگار شود:

1-کاشت در یک گلدان خاک؛ که در این حالت ریشه ها توانایی جذب مواد غذایی و خاک را دارند. خاک گلدان باید سبک و دارای زهکشی عالی باشد. ترکیبی مساوی از خاک پیت+خاک برگ+پرلیت یا شن مناسب برای این گیاه است. کوددهی برای گیاهان در حال رشد در فصل گرم، ماهانه با کودی معمولی انجام شود.

2-گیاه سوار شده بر روی چوب؛ که در این حالت ریشه هایی قوی و زمخت ایجاد می شود که توانایی جذب مواد غذایی و خاک را ندارند و تنها به عنوان نگهدارنده عمل می کند تا گیاه استوار بماند. در این حالت فنجان انتهایی گیاه با کودی مایع کوددهی می شود.

آبیاری:

به آبیاری در حد متوسط نیاز دارد به طوری که خاک مرطوب بماند و خیس و غرقابی نماند. همچنین فنجان گیاه با آب باران یا آبی سبک پر شود و این آب هر 6-4 هفته عوض شود.

نور:

ایده آل آن محیطی بسیار پر نور بدور از تابش مستقیم آفتاب است. البته ساعتی قرار گرفتن در مقابل خورشید صبحگاهی یا نور غروب خورشید به رنگ گرفتن بهتر برگ های انتهایی، کمک شایانی می کند.

دما:

بازه دمایی مناسب آن 27-18 درجه است. از قرار گرفتن گیاه در دمای پایین تر از 13 درجه بپرهیزید. با این حال گیاه تا دمای 5 درجه هم خشک نمی شود.

فراهم کردن رطوبت در حد متوسط لازم است و غبار پاشی در روز های گرم تابستان انجام شود.

تکثیر:

این گیاه یک گیاهMonocarpic (گیاهی که در طول حیات خود یک بار گل و میوه می دهد) است. گیاه بالغ پس از گلدهی به آرامی رو به خشکی و زوال می رود اما گیاهان کوچکی از پای گیاه رشد کرده؛ که می توان آن ها را وقتی به اندازه کافی بزرگ شدند (یک سوم گیاه مادر) به گلدان های خود انتقال داد.

منابع:

http://www.missouribotanicalgarden.org/PlantFinder/PlantFinderDetails.aspx?kempercode=b634