رنگین زبان
رنگین زبان
این گیاه، رنگین کمانی از رنگ های درخشان است. این رنگ های تند و جزئیات خیره کننده گلبرگ ها، هر بیننده ای را مجذوب می کند. یکساله است و با نگاهی به ظاهرش و مشاهده زبانه های رنگین روی گلبرگ ها، می توان دانست چرا نام رایج آن به انگلیسی، “painted tongue” است که در فارسی می توان به “رنگین زبان” ترجمه اش کرد. بومی شیلی است و آب و هوای خنک و مرطوب را دوست دارد. ارتفاع آن در باغ تا 90 سانتیمتر هم می رسد و غیر از تزئین باغچه، گلی ست مناسب آراستن گلدان های روی میز.
گل های قیفی شکل این گیاه به قطر حدود 5 سانتیمتر، 5 گلبرگ مخملین با رنگ های تند و خیره کننده؛ و رگه های کاملا نمایان و با رنگی در تضاد با رنگ زمینه گلبرگ دارند. ارقام گوناگون این گیاه، در طیف رنگ های آبی، بنفش، سرخ، صورتی، قهوه ای، نارنجی، بژ، زرد و طلایی گل های زیبا دارند و پروانه ها را به باغچه دعوت می کنند.
گل های این گیاه در فصل تابستان شکوفا می شوند و تا اولین سرمای فصل های بعدی ادامه می یابد.
برگ ها و ریشه های رنگین زبان کرک دار و چسبناک هستند.
نیازمندی های محیطی
خاک:
به خاکی با زهکش مناسب نیاز دارد و اضافه کردن کمپوست به خاک آن به گلدهی گیاه کمک می کند. استفاده از مالچ برای خنک ماندن ریشه گیاه بسیار مفید است. برای گل دهی بیشتر می توان آن را با کود مخصوص گل دهی دو بار در ماه با نصف غلظت تغذیه کرد.
آبیاری:
به آبیاری در حد متوسط نیاز دارد و خاک آن باید همیشه مرطوب بماند. نسبت به خشک شدن خاک حساس است. از غرقابی شدن خاک گیاه جلوگیری کنید که باعث از بین رفتن ریشه ها می شود.
نور:
به نور کامل آفتاب نیاز دارد و حداقل نور برای گل دهی آن 6 ساعت در روز است.
دما:
این گیاه، یک گیاه یکساله است و بالطبع آن را در همه نقاط می توان کاشت. ولی باید در نظر داشت که برای گلدهی گیاه احتیاج به هوای خنک دارد و برای مناطقی که هوای داغ و خشک دارند توصیه نمی شود. همچنین باید از باد شدید این گیاه را محفوظ کرد.
تکثیر:
از طریق بذر به آسانی می توان آن را کاشت. بهتر است که بذر ها را 12-10 هفته قبل از آخرین سرمای بهاره در فضایی با دمای 21 درجه کاشت و در بهار پس از رفع سرمای بهاره به مکان اصلی انتقال داد.
منابع: