سانسوریا پاکوتاه

وجه تمایز این گیاه با تمام ارقام سانسوریا، برگ های بسیار کوتاه آن و بالطبع کوتاه قدی گیاه هست. هر چه سانسوریا ما را به یاد گیاهی با برگ های افراشته و رو به بالا می اندازد، این واریته بر عکس آن است. ارتفاع آن حداکثر ۲۰ سانتیمتر است و همین اندازه هم گستردگی دارد. ریشه ها از یک ریزوم ضخیم منشعب شده و برگ ها به فرم رویشی طوقه وار از این ریزوم می رویند.

استقبال فراوانی از آن به عنوان گیاه آپارتمانی در سال های اخیر شده است که یکی از مهمترین دلایل، نگهداری آسان آن است و واقعا گیاهی مقاوم است. علاوه بر این سانسوریا تمیز کننده هوا هم هست و نگهداری آن در آپارتمان بسیار مفید است.

برگ های آن سرنیزه ای شکل و از نظر رنگ و طرح بسیار متنوع هستند و این هم دلیلی دیگر برای استقبال از این گیاه است.

میزان نور محیط در نقش و رنگ برگ ها تاثیر زیادی دارد و باعث کمرنگ و پر رنگ شدن آن ها می شود.

نیازمندی های محیطی

خاک:

نسبت به خاک سختگیر نیست و خاکی با بافت متوسط و زهکش خوب برای آن مناسب است. ترکیبی از خاک معمولی + خاک برگ که مقداری شن یا پرلیت به آن اضافه شده باشد، ایده ال است. احتیاج به کوددهی زیاد ندارد و در صورت کوچک ماندن برگ ها، در فصل رشد ماهی یکبار تغذیه کودی با کود های گیاهان آپارتمانی شود.

آبیاری:

به آبیاری زیاد، حساس است و در ماه های گرم هفته ای ۲-۱ بار آبیاری کافی است و هر چه هوا خنک تر و نور کمتر باشد، آبیاری را باید کاهش داد. آبیاری در زمستان هر ۳-۲ هفته یکبار کافی است. به غبارپاشی هم نیاز ندارد.

نور:

هر چه محیط پر نورتر باشد رشد این گیاه بهتر است و حتا برخلاف بسیاری از گیاهان آپارتمانی می توان آن را در مقابل نور مستقیم آفتاب هم قرار داد. البته به جز روزهای گرم.

به سایه هم مقاوم است. ولی رشد آن کم و حتی متوقف می شود.

دما:

دمای ایده آل آن برای رشد ۲۷-۱۸ درجه هست. به دمای بیشتر مقاوم هست و حتی اگر خاک آن خشک باشد سرما را حتی تا دمای ۵ درجه هم تحمل می کند.

تکثیر

هر چند با قلمه برگ می توان این گیاه را تکثیر کرد ولی راحت ترین راه تکثیر جداکردن پاجو