گل محمدی یا گل گلاب (نام علمی: Rosa damascena) نام نوعی گل رز است که از آن گلاب میگیرند. درختچه ای است خزندار (Decideous). گل محمدی از دیرباز در ایران کشت میشدهاست. از تیرهٔ رزاسه و قسمت قابل مصرف آن گلبرگ و مادهٔ مؤثرهٔ آن تانن است.

در نیاسر،قمصر، کاشان، اصفهان، دهستان لالهزار کرمان، داراب (لایزنگان) فارس و شهر میمند فارس از آن گلاب میگیرند و بعضی آنرا هم تقطیر مینمایند.

گیاهشناسی

این نوع گل سرخ، برگها ی مرکب از ۷ و به ندرت ۹ برگچه دندانه دار دارد و به نظر میرسد که نوعی دو رگه ثابت از Rosa gallica و Rosa canina میباشد. عدهای آن را یک دورگه ثابت از Rosa gallica و Rosa moschata ذکر نمودهاند. گلبرگهای آن رنگ صورتی روشن یا سفید دارد.

گل محمدی درختچهای دارای شاخههای گل دهنده تیغ دار، استوانهای شکل، بدون شیار و دارای برگهای مرکب شانهای که دارای ۵-۳ برگچه متقابل دندانهدار میباشد. رگبرگهای پشت برگ مشخص و بهم رفته، برگچه چرمی و بیضی شکل، نوک تیز به طول ۵-۳ سانتی متر، و روی برگها صاف و سبز و پشت آنها سبز کمرنگ و دمگبرگهایش خزی و نمدی است و با کرکهای غدهای پوشیده شده و تا انتهای جام گل کشیده شدهاست.

گلها به شکل صورتی خوشرنگ با ۳۲ گلبرگ صورتی مشابه و یکدست که در اوائل صبح شروع به ظاهر شدن مینمایند. کاسبرگها به تعداد ۵ عدد که حداقل سه تای آنها دارای زوائد بزرگی در لبهها هستند. پرچمها زرد رنگ به تعداد ۱۰۰ عدد در ترکیب گل وجود دارند. میوه آن پس از ریزش گلبرگها گوشتی گرد و یا تخم مرغی به طول ۵/۱ سانتی متر که در داخل برجستگی کوزهای شکل زیر گلبرگها قرار دارند.

زمان بازشدن گلها در اوائل اردیبهشت تا اوائل تیرماه میباشد. و در هر منطقه مدت زمان بازشدن گلها ۳۰-۲۰ روز طول میکشد. دوام گل حداکثر یک روز بوده و بعد از آن رنگ صورتی خوشرنگ گلبرگها به سفید میگراید و با اندک نسیمی گلبرگها پرپر شده و میریزند.