گل آفتاب‌گردان گیاهی است از خانوادهٔ گل‌ستاره‌ای‌ها از جنس آفتاب‌گردان‌ها از دانه گل آفتابگردان برای روغن کشی (روغن خوراکی) و استفاده خوراکی استفاده می‌شود.
هنگامیکه از گیاه آفتاب گردان سخن بمیان می آید معمولا تخم آفتاب گردان در ذهن تداعی می شود زیرا که همه ما با تخم آن آشنایی داریم که یا به مصرف تغذیه پرندگان می رسد و یا خود از آن استفاده می کنیم ولی تمام قسمت های این گیاه آفتاب گردان پراست از ریشه و ساقه و شاخه و از گل آن گرفته تا مغز ساقه آن درای خواص بسیاری است .
سرخ پوستان آمریکا این گیاه را بخاطر تخم آن که بمصرف غذا میرسد میکاشتند و پرورش می دادند .
آفتاب گردان گیاهی است یکساله و تا حدود سه متر رشد می کند . گل آن درشت و زیبا و بقطر 35 سانتیمتر می باشد . در وسط گل زرد رنگ آن دایره ای قهوه ای رنگ وجود دارد که تخم های آفتاب گردان دور تا دور آنرا گرفته اند . این گیاه در اکثر نقاط دنیا وجود دارد . از تخم آفتاب گردان روغن گرفته می شود که اشباع نشده است و برای پخت و پز مناسب است .
تركيبات شيميايي:
تخم آفتاب گردان بسیار مقوی است دارای 24% مواد پروتئینی ، 47% روغن ، 20% مواد هیداروکربن ، 8% فسفر ، 9% پتاسیم و بغیر از این مواد دارای ویتامین های آ و ب
روغن تخم آفتابگردان دارای70% اسید لینوئیک و مقداری فسفو لیپید و ویتامین می باشد بهمین دلیل چربی خون را پائین آورده و کلسترول را تنظیم می کند .
خواص داروئي:
اسانس گل آفتاب گردان برای التیام زخم ها و پائین آوردن فشار خون بکار می رود . اسانس برگ های آفتاب گردان خاصیت میکروب کشی دارد. در طب قدیم ایران و در طب چینی از تمام قسمت های گیاه آفتاب گردان استفاده می شده است