.

گل گاو زبان ایرانی

گیاهی دو ساله یا چند ساله، به ارتفاع 80-20 سانتیمتر، با کرک های مویی زبر در قاعده غده دار یا تقریبا نرم فشرده روی برگ ها، در بقیه نقاط گسترده و در بخش قدیمی (مربوط به سال های گذشته) پوشیده با کرک های مویی انبوه کوتاه. ساقه ها تقریبا ساده، ایستاده.

برگ ها با قاعده ای به طول تا 2، به عرض تا 9 سانتیمتر، سرنیزه ای، به طرف دمبرگ باریک شده، نوک دار یا نوک تیز؛ برگ های ساقه ای به طول تا 10 ، به عرض تا 2 سانتیمتر، سر نیزه ای، بالایی ها در قاعده پهن شده بدون دمبرگ.

گل آذین گرزن دم عقربی، اغلب در بخشی به صورت انتهایی، ابتدا انبوه، سرانجام به طور مشخص طویل شونده، تنک. برگه ها خطی –سرنیزه ای، تقریبا هم اندازه کاسه گل. کاسه ها تقریبا بدون پایک، در حالت گلدار به طول کم و بیش 10 میلیمتر، در حالت میوه دار 20-18 میلیمتر، با بریده گی های خطی.

جام گل استکانی، به طول 33-25 میلیمتر، به طور مشخص ناجور شکل، ارغوانی-بنفش. میله های پرچم ها نامساوی؛ بساک ها به طول کم و بیش 5 میلیمتر، به طور مشخص ناودار، چاله چوله دار انبوه. کاسه گل کرکدار.

میوه فندقه ایستاده، به طور مشخص ناودار، با پوسته سخت و انبوه.

پراکندگی جهانی: ایران، قفقاز

پراکندگی جغرافیایی در ایران:

گرگان: بخش های جنگلی.- مازندران: کجور، دره چالوس، پل زنگوله، اطراف کندوان، کوه های سماموس، جنت رودبار، نواحی جنگلی.- گیلان: رستم آباد، منجیل، بره سر، ارتفاعات جنگلی گیلان، بین آستارا و اردبیل. – آذربایجان: گرمی، ارسباران، کوه سهند.

مصارف و کاربردها

- گل های خشک شده این گیاه بعلت معرق بودن در رفع عوارض گریپ و سرماخوردگی به کار می رود.(11)

- در طب سنتی ایرانی اصولا گل های این گیاه به همراه ریشه های گیاه سنبل الطیب به عنوان آرام بخش مصرف می شود، اما در هیچ یک از منابع معتبر علمی در مورد خواص گل گاو زبان ایرانی و اثرات درمانی آن اشاره ای نشده است و برای آشنایی بیشتر با مصارف داروی آن نیازمند به تحقیق و تفحص بیشتر هستیم. (مولف)

از گل های گل گاو زبان ایتالیایی Echium italicum در بعضی نواحی ایران به عنوان گل گاو زبان استفاده می کنند که این نیازمند تحقیق و تفحص دقیق می باشد. (مولف)

منبع: مظفریان، ولی الله. 1391. شناخت گیاهان دارویی و معطر ایران. چاپ اول. ناشر: فرهنگ معاصر.